Witam Cię w ostatnim artykule z serii – mam nadzieję, że poprzednie wpisy o motywacji w nauce języka angielskiego były dla Ciebie przydatne 🙂 Dzisiaj przedstawię Ci temat osobowości, która również ma istotny wpływ na postępy w nauce oraz ogólny sukces językowy. Miłego czytania!
Czym jest komunikacja w języku angielskim?
Kontakt z drugim człowiekiem oraz rozmowa w języku obcym to nie tylko sam język. Na sprawną komunikację, oprócz słów, składają się również inne czynniki:
- komunikacja niewerbalna (postawa ciała, gesty, mimika, kontakt wzrokowy)
- czy ogólnie Twoje zachowanie.
Czyli to wszystko, co pochodzi od Ciebie, od Twojej osoby – i właśnie w tym przejawia się Twoja osobowość. Możesz teraz zapytać – co ma osobowość do tego, czy będę zmotywowany do nauki, czy też nie? Jakie to ma znaczenie? W jaki sposób moja osobowość może wpłynąć na to, czy będę odkładał naukę angielskiego na później?
Podam Ci przykład: Jeśli za 2 tygodnie masz wygłosić prezentację w języku angielskim, to już dzisiaj możesz się tym stresować. W efekcie zaczniesz odkładać wygłoszenie tej prezentacji albo przygotowania do niej i całą naukę – ponieważ Twoja osobowość może nie być na to gotowa. Będziesz odczuwał stres, napięcie, mogą się pojawić u Ciebie „zrywy motywacyjne” na zasadzie: „robić-nie robić”. Czy wiesz, z czego to wynika?
Być może masz naturę bardziej introwertyczną, dlatego wygłoszenie takiej prezentacji przed grupą osób jest dla Ciebie dużym ciężarem. W takim wypadku będziesz robił wszystko, by to przełożyć.
Rola osobowości w motywacji do działania (i nauki języka)
Rozważmy też inną sytuację – za jakiś czas masz wybrać się na spotkanie networkingowe w języku angielskim. Jeśli chodzi o sam język, to nie masz problemu z tym, by się porozumieć, jednak przeszkodą może być tutaj konieczność zagadania do kilkudziesięciu osób w krótkim czasie. Dla wielu sam ten fakt może być już stresujący i nawet paraliżujący.
To jasny dowód na to, że niektóre działania mogą stać w sprzeczności z naszą osobowością. Wiele osób będzie myślało, że odkładanie czegoś (np. nauki angielskiego) wynika z innych przyczyn (za mało czasu itd.), jednak to właśnie nasza osobowość może być głównym sabotującym działania czynnikiem.
Z kolei osoby z ekstrawertyczną duszą i komunikatywne świetnie poradzą sobie, prowadząc klubowe zebrania czy uczestnicząc w różnych spotkaniach networkingowych. I kwestie osobowościowe ich nie powstrzymają, a wręcz przeciwnie – mogą je nawet zachęcić!
Historia o tym, jak osobowość przekłada się na nasze działania
Podzielę się z Tobą moim prywatnym doświadczeniem. Jakiś czas temu, biorąc udział w spotkaniach Toastmasters, zauważyłem, że pojawiły się u mnie problemy z motywacją, by uczęszczać do klubu. Coraz rzadziej chodziłem na spotkania. Nie do końca wiedziałem z czego to wynika i o co tak naprawdę chodzi. Gdy zacząłem nad tym myśleć i analizować to, zauważyłem, że konwencja spotkania nie do końca mi odpowiada. Sam pomysł ćwiczenia wystąpień publicznych tam jest naprawdę świetny i wart poświęconego czasu. Ale nie chodziło o to.
Rzecz w tym, że niemal każde przemówienie zawierało jakiś element humorystyczny: żart, anegdotę. Odnosiłem tym samym wrażenie, że (być może wynikało to również z programu) dosłownie każde wystąpienie musi takie być. Co więcej, niektórzy bardzo się silili, by ich wypowiedź była zabawna, by powiedzieć coś śmiesznego. Im częściej publika się śmiała, tym wyżej cenione było wystąpienie.
I stąd powód odkładania mojego uczestnictwa w tych spotkaniach. Niestety, ale ja nie mam w sobie tak zwanego „śmieszka”, który potrafi rzucać dowcipami czy rozbawiać ludzi. Jestem bardziej stonowany i poważny. Nie potrafię rozśmieszać żartami, nie potrafię nawet ich zapamiętać. Mam w sobie radość i jestem szczęśliwy, ale tej radości nie pokazuję na zewnątrz często tryskając energią czy opowiadając dowcipy. Bardzo możliwe, że jest to element, którego można się nauczyć.
Uznałem jednak, że nie potrzebuję więcej chodzić do klubu Toastmasters. Zrezygnowałem z uczestnictwa w nim z powodu tego oraz biorąc pod uwagę inne moje potrzeby (wiesz już na pewno z wcześniejszych artykułów o motywacji do nauki języków obcych, że bardzo wiele elementów wpływa na fakt, czy będziesz coś kontynuował, czy też nie). Czyli czy znajdziesz powody do działania (motywację), czy nie.
Przyczyny odkładania nauki angielskiego na później
Czasami tyko jeden element może zadecydować o odkładaniu czegoś (np. nauki języka obcego) na później, a czasami kilka naraz. Na tym etapie pisania artykułu, w tej chwili nie potrzebuję uczestnictwa w spotkaniach Toastmasters także z wielu innych powodów. Zmieniłem wizję mojej przyszłości oraz określiłem na nowo moje potrzeby. W przypadku tych spotkań na wielu poziomach nie zaiskrzyło (jeśli u Ciebie w nauce języka angielskiego jest tak samo, to znaczy, że na którymś poziomie coś nie funkcjonuje). Bardziej lubię, gdy towarzyszy mi energia inspiracji czy pomagania innym.
Gdybym miał zrobić szkolenie/prezentację odnośnie przełamywania barier językowych – nie miałbym żadnych problemów z motywacją, ponieważ to działanie jest spójne z moją wizją, potrzebami oraz wartościami. Wszystko tu by zagrało. Powiem Ci więcej, nie mógłbym się doczekać przeprowadzenia takiego szkolenia! Na tej zasadzie powinieneś zadbać o spójność wszystkich elementów, Twoich wartości i potrzeb, by efektywnie nauczyć się języka obcego.
Jak rozwiązać problem z brakiem motywacji w nauce angielskiego
Kwestia braku motywacji w nauce języka angielskiego może także wiązać się z różnymi formami spotkań czy sytuacji, w których będziesz konwersował. Można do nich zaliczyć: zrobienie prezentacji, wystąpienie publiczne, spotkanie na imprezie firmowej, w której uczestniczą też obcokrajowcy, czy pójście do klubu speakingowego, gdzie będziesz dużo rozmawiał po angielsku.
Jak rozwiązać problem z motywacją?
Analizując przyszłe zadania oraz swoje cele, warto sprawdzić, czy na którymś etapie ich realizacji Twoja osobowość będzie gotowa do przeprowadzenia danego działania – czy to Ci będzie odpowiadało i czy będziesz się z tym czuł komfortowo.
Na człowieka trzeba patrzeć holistycznie. Liczy się nie tylko to, w jaki sposób myśli i działa, ale również to, jaką ma osobowość i czy ta osobowość wpisze się w ramy zadania, które przed nim stoi.
